Formuły walki: Full Contact, Low Kick, K1, Muay Thai
Rywalizacja sportowa odbywa się wg licznych regulaminów i formuł, wśród których wyróżniamy
Cechami wyróżniającymi boks tajski na tle innych popularnych stylów jest szerokie użycie uderzeń łokciami i kolanami (w formule amatorskiej na łokcie, kolana i korpus są zakładane ochraniacze, w walkach zawodowych są one nieosłonięte). Tego rodzaju uderzenia niejednokrotnie skutkują szybkimi nokautami. W boksie tajskim kładzie się również szczególny nacisk na używanie niskich kopnięć okrężnych. Podstawą stylu jest niskie kopnięcie w udo (z angielskiego zwane low kick). Posiada ono dużo wariantów - m.in. jako kopnięcie opadające z góry w dół. Wykonywane jest z mocnym dokręceniem ciała, a nawet obrocie zawodnika po nietrafieniu celu. Powierzchnią kopiącą jest w nim goleń, rzadziej stopa. Boks tajski przywiązuje dużą wagę do klinczu, czyli walki w zwarciu. Jest to łatwo rozpoznawalny element boksu tajskiego. Pozycja walki jest głównie frontalna, ręce trzyma się szerzej niż w bokserskiej gardzie, dzięki czemu trudniej złapać w klincz. Dozwolone są przechwyty kopnięć, obalenia i podcięcia, natomiast zabronione rzuty, jakie się stosuje w judo. Słabością boksu tajskiego jest brak walki parterowej, duszeń i dźwigni. Początkowo ciosy bokserskie były słabością muay thai, gdyż kładziono większy nacisk na techniki nożne. Obecnie są szeroko spotykane. Co więcej, mistrzowie muay thai niekiedy zostają mistrzami świata w boksie zawodowym.
II - Full contact
W full contact walka składa się z rund, podobnie jak w boksie, z tym, że jedna runda trwa 2 minuty, a przerwa między rundami 1 minutę. Są co najmniej trzy rundy, w kick-boxingu zawodowym odbywają się walki 12-rundowe. Walka odbywa się wyłącznie na ringu bokserskim pod okiem sędziego ringowego i sędziów punktowych. W tej formule środkiem wygrania walki jest nokaut przeciwnika. Istnieją również i inne sposoby rozstrzygnięcia walki: na punkty, przez RSC itd. Rundy punktuje się systemem bokserskim. Do niedawna był wymóg wykonania co najmniej 8 kopnięć w ciągu jednej rundy z intencją trafienia, pod groźbą odjęcia punktu, ostatnio ten przepis zniesiono. W regulaminie organizacji ISKA nadal odejmuje się pół punktu za każde brakujące kopnięcie, a jeśli walecznik nie wykona wystarczającej liczby kopnięć w określonej liczbie rund, zależnej od liczby rund całej walki, może zostać zdyskwalifikowany. Regulamin WAKO wymaga co najmniej 6 kopnięć na rundę. Określa również algorytm odejmowania punktów za brakujące kopnięcia. Zasadniczo w full contact dozwolone są kopnięcia i uderzenia pięścią powyżej pasa. Ze względów bezpieczeństwa, według regulaminu Polskiego Związku Kick-boxingu kopnięcia opadające i zahaczające muszą być wykonywane całą stopą, a nie tylko piętą. Dozwolone są podcięcia, ale pod warunkiem, że stopa podcinającego kopie poniżej kostki podcinanego. Podcięcie musi mieć na celu pozbawienie przeciwnika równowagi, ale nie zadanie bólu. W regulaminie organizacji ISKA podcięcie może być wykonywane jedynie łukiem stopy na zewnętrzną stronę nogi przeciwnika na niską część łydki lub stopę. WAKO pozwala na podcięcia na poziomie kostki do wewnątrz i na zewnątrz. Oprócz podcięć, wiele organizacji dozwala na niskie rzuty, jednak nie są one punktowane. Polski Związek Kick-boxingu pozwala na niskie rzuty do wysokości biodra, wynikające z akcji. ISKA i WAKO nie dopuszczają rzutów, jedynie podcięcia. Regulaminy zabraniają uderzania leżącego przeciwnika. W regulaminach full contact zabronione jest uderzanie łokciami, kopanie kolanami i stosowanie wszelkich innych technik, zabronionych również w boksie. Przepisy Polskiego Związku Kick-boxingu zabraniają uderzania na odlew, z obrotową techniką ręczną. WAKO dopuszcza uderzanie grzbietem pięści (ang. backfist). Pewne z tych zabronionych technik dozwolone są w innych regulaminach niż full contact. Aby kick-bokser mógł wystartować w walce w formule full contact musi spełniać następujące wymagania: przejść pozytywne badaia lekarskie i mieć conajmniej 5kyu w kick-boxingu.
III - Low kick
Low kick to formuła walki w kick-boxingu, w której dozwolone są niskie kopnięcia okrężne w udo lub łydkę. Nazwa pochodzi od angielskiej nazwy low kick ("niskie kopnięcie"). W europejskim kick-boxingu formuła Low Kick jest najbardziej kontaktową odmianą. Niedozwolone techniki to kopnięcie kolanem i uderzenie łokciem oraz wszystkie techniki, które zabronione są w boksie. 1.Walki amatorskie juniorów młodszych, juniorów starszych, młodzieżowców, seniorów trwają 3 x 2 minuty z 1 minutowymi przerwami. 2. Dozwolone są pojedyncze amatorskie walki wielo rundowe ( np: 5 x 2 minuty z 1 minutowymi przerwami ) podczas gali, lub innych umówionych turnieji. 3. Przed rozpoczęciem walki zawodnik musi podejść do sędziego ringowego w celu zaakceptowania wyposażenia, zabronione jest noszenie (szkieł kontaktowych, wisiorków, kolczyków, ozdób, długich paznokci u nóg). 4.Czas walki może być zatrzymany na sygnał sędziego ringowego, w przypadku udzielania kar lub z powodu innych ważnych przyczyn (decyduje o tym sędzia prowadzący walkę). Sędzia w czasie walki nie może rozmawiać z zawodnikiem (chyba, że zatrzyma czas). 5.Zawodnik w narożniku może mieć 2 sekundantów w strojach sportowych, w tym jeden musi posiadać uprawnienia instruktora kickboxingu. 6.W czasie trwania walki sekundanci nie mogą udzielać zawodnikowi wskazówek, które powodują Dezorientację (krzyki, głośne uwagi). 7.Nie wolno opuszczać wyznaczonego miejsca, przez trenera i sekundanta dopóki nie zakończy się walka. 8.Zawodnik może poprosić sędziego prowadzącego o zatrzymanie czasu na poprawę wyposażenia. Sędzia może nie zezwolić na zatrzymanie czasu, o ile uzna, że zawodnik chce odpocząć. 9.Za umyślne zatrzymywanie czasu zawodnik karany jest ostrzeżeniem. 10.Jeżeli sędzia udziela kary ( ostrzeżenia ) zawodnikowi, drugi zawodnik musi natychmiast udać się do neutralnego narożnika. 11. Zawodnicy witają się poprzez dotykanie się rękawicami tylko dwa razy: a.na początku walki. 12.Trenerzy ( instruktorzy, sekundanci ) nie mogą wchodzić do ringu podczas trwania walki. 13.Sędzia ringowy jest odpowiedzialny za natychmiastowe zatrzymanie czasu, kiedy jeden z zawodników dotknie podłoża inną częścią ciała niż jego stopy bez żadnej akcji ( potknięcie, upadek). 14. Sędzia ringowy jeżeli ma podjąć decyzję o dyskwalifikacji zawodnika, musi ją skonsultować z pozostałymi sędziami. 15. Zawodnik obowiązany jest do założenia rękawic dopiero po wejściu na ring i uprzedniej akceptacji sędziego ringowego. Rękawice muszą być zgodne z kolorem narożnika. 16. Zawodnik czytany do walki jako pierwszy zajmuje pozycję po lewej stronie (czerwony narożnik) od stolika sędziowskiego, przeciwnik zajmuje pozycję po prawej stronie (narożnik niebieski). 17.Sędziowie punktowi przebywają na swoich miejscach do czasu ogłoszenia werdyktu. 18.Walki podczas Mistrzostw Polski w formule low kick trwają dwa dni. Zawodnik może stoczyć nie więcej niż 9 rund walk dziennie (trzy pojedynki). 19.W przypadku gal zawodowych, zawodnik może stoczyć tylko jedną walkę wielorundową (powyżej 3 rund) w czasie trwania imprezy. 20. Nie wolno walczyć będąc zakrwawionym, z naklejonymi na twarzy plastrami, tamponami w nosie, albo ciętymi ranami. Sędzia ringowy może skonsultować się z lekarzem lub ratownikiem medycznym zawodów w celu podjęcia decyzji.
IV - K-1
Zawodnicy rywalizują w kwadratowym ringu o wymiarach 6 × 6 m. Obowiązkowy sprzęt ochronny stanowią rękawice bokserskie, ochraniacz na krocze oraz ochraniacz na zęby. Walka trwa 3 rundy po 3 minuty (gdy sędziowie nie są w stanie wyłonić zwycięzcy mogą zarządzić 1 lub 2 rundy dodatkowe) lub rzadziej 5 rund po 3 minuty (w tym wypadku, gdy sędziowie nie są w stanie wyłonić zwycięzcy ogłasza się remis). Możliwe rozstrzygnięcia to: nokaut (KO), nokaut techniczny (TKO), wygrana przez decyzję sędziów, remis lub uznanie walki za nieodbytą. Trzy nokdauny w jednej rundzie oznaczają nokaut. Walka toczy się wyłącznie w "stójce" (zakaz walki w parterze). Dozwolone są wszelkie ciosy bokserskie (plus uderzenie obrotowe grzbietem pięści, ang. backfist) oraz kopnięcia (w tym kolanem). Pole rażenia to zarówno głowa, korpus, jak i nogi przeciwnika. Klinczowanie jest dopuszczalne, pod warunkiem, że ma na celu zadanie ciosu (głównie kolanem). W przeciwnym wypadku sędzia ringowy jest obowiązany rozerwać klincz. Dozwolone jest przechwytywanie nogi kopiącego rywala, a także przytrzymywanie jedną ręką jego głowy w celu zadania uderzenia. Jednak po dokonaniu tego można zadać tylko jeden cios, po czym należy uwolnić nogę lub głowę. Faule: Zabronione są m.in.: ciosy zadawane głową ciosy zadawane łokciem ciosy w krocze ciosy w tył głowy większość rzutów oraz wszelkie dźwignie duszenia i ciosy w gardło gryzienie uderzanie przeciwnika znajdującego się na ziemi uderzanie przeciwnika odwróconego plecami trzymanie się lin uporczywe klinczowanie w celu unikania walki W przypadku wykroczenia sędzia ringowy może zwrócić uwagę, wydać ostrzeżenie lub odjąć punkt faulującemu zawodnikowi. Dwukrotne zwrócenie uwagi równa się ostrzeżeniu, a dwukrotne ostrzeżenie odjęciu punktu (żółta kartka). Odjęcie trzech punktów w jednej rundzie oznacza dyskwalifikację (czerwona kartka). Jeśli sędzia uzna, że faul został popełniony umyślnie albo spowodował uszczerbek na zdrowiu zawodnika, odjęcie punktów nie musi być poprzedzone ostrzeżeniem.